جشنواره فیلم فجر قزوین در روز دوم و سوم؛ بحران های جامعه روی پرده سینما

شماره 17 سهیلا، بهترین تا اینجا

 در روزهای 15 و 16 بهمن، چهار فیلم رگ خواب» و یادم تو را فراموش»، شماره 17 سهیلا» و بن بست وثوق» در سینما مهتاب قزوین برای مخاطبان به نمایش درآمدند. در ادامه ریویو فیلم های جشنواره، به سر وقت فیلم های بد یادم تو را فراموش و بن بست وثوق می رویم و بعد آن به چرایی خوبی فیلم شماره 17 سهیلا و متوسطی رگ خواب اشاره می کنیم.

 یادم تو را فراموش/ علی عطشانی/ 1 از 5

این فیلم باید در راستای شخصیت هوچی گر و پرمدعای علی عطشانی، تهیه کننده و کارگردان فیلم بررسی شود. از این فیلم در هنگام تولید به عنوان عاشقانه ترین فیلم تاریخ سینمای ایران نام برده می شد و متاسفانه برخی خبرنگار نماها نیز بدون تحقیق، همین مطلب را کپی و پیست کردند. اما بدون تبلیغات دروغین، بدون شک فیلم ساخته شده یکی از بدترین فیلم های سینمای ایران است. فیلمی که به غیر از ده دقیقه آخر، همه چیزش از بازی ها، قصه، میزانسن، فیلم برداری، تدوین و. بسیار بد از کار درآمده است. کاش عطشانی به جای این همه ادعا و پروپاگاندا، فکری به حال یاد گرفتن سینما می کرد، قصه خوب انتخاب می کرد، بازی گرفتن را از بازیگر یاد می گرفت و به جای حاشیه، سراغ متن می رفت.

کلمات کلیدی: فاجعه، مازیار فلاحی فاجعه، حسین یاری بد، فیلم برداری افتضاح و فیلم هدر رفته و کلا فاجعه!!

رگ خواب/ حمید نعمت اله/ 2.5 از 5

راستش در جشنواره امسال بیشتر از رگ خواب» منتظر شعله ور» فیلم جدید تر نعمت اله بودم که البته به جشنواره نرسید. رگ خواب اما ادامه منطقی دغدغه های فیلم سر به مهر» کار مشترک هادی مقدم و حمید نعمت اله است. مضمون تنهایی یک زنِ مجرد خجالتی و کم رو که مدام با خودش حرف می زد در رگ خواب به داستان زن مطلقه ای بدل شده است که دل به یک عشق نیم بند می بندد و وقتی روی عدم عشق» را می بیند، به ویرانی و اضمحلال می رسد. وقتی نویسنده کار، همسر حمید نعمت اله باشد، حس نه فیلم و مواردی چون ترس از تنهایی، سرگردانی و بلاتکلیفی زن قصه تشدید می شود. اما راستش انتظارم از فیلم بیش از این ها بود. جاهایی ریتم فیلم از دست می رفت. روال برخی اتفاقات قابل باور نبود، جاهایی دیگر خسته می شدیم از بس فلاکت، تنهایی و بدبختی این زن را می دیدیم. تا این که در اواخر فیلم دیگر کار به جنون رسید و از استفراغ کردن و کتک خوردن و له شدن زن قصه هم می شد سراغ گرفت. دیگر روایت زن تنهای استرسی، افسرده و خل وضع، الکی غمگین که به سختی می خندند و بعد روایت اضمحال او برایم ددگی ایجاد کرد.

می ماند یک بازی بسیار حسی و ویران گر از لیلا حاتمی که به درون نقش فرو رفته است و هر سختی و فلاکتی را برای نقش خود پذیرفته است که جدا از کیفیت فیلم، بیننده را متاثر  می کند و به راستی رگ خواب اگر فیلم متوسط رو به خوبی شده است، این اتفاق را بیش از همه، مدیون خود ویرانگری لیلا حاتمی و البته شور و دیوانگی و به ته خط زدن حمید نعمت اله است.

کلمات کلیدی: زن مطلقه، عشق نیم بند، خل وضعی، استفراغ، سقط جنین یکباره، فیلم برداری خوب، لیلا حاتمی درخشان، سردرگمی و خسته گی مخاطب

بن بست وثوق/ حمید رضا کاویانی/  2 از 5

انگار یکی بخواهد کپی دست چندمی از فیلم های کیمیایی بسازد، آن هم با اعتماد به نفسی عجیب که 20 دقیقه اول فیلم را بی دیالوگ برگزار کند، در دهان شخصیت هایش سخنان گهربار و شاعرانه و لغوزهای کیمیایی وار فرو کند، و البته آن قدر ناتوان باشد که قصه تعریف کردن نداند. کارگردانی که به خاطر شیفتگی و توهم، فیلمی 125 دقیقه ای می سازد و مخاطب را شکنجه می کند. همه این ها دست پخت جناب کارگردان است که اصلا معلوم نیست برای چه کسی فیلم را ساخته است و این ادا و اطوارها در باب رفاقت و احترام های الکی را برای چه کسی تعریف می کند، وقتی قصه اش نیم بند است، فیلم ریتم ندارد و . . تقلید واقعا بد است، چه از کیمیایی و چه از فرهادی. خوبی دیدن برخی از فیلم های بد این است که به ما نشان می دهد برای ساخت فیلم های خوب، چه کارهایی نباید کرد.

بگذریم از این نکته که نماهای سیگار کشیدن در این فیلم، سر به فلک می کشد وآزاردهنده می شود و کسی هم فکری به حال این ضد تبلیغ نمی کند.

جملات کلیدی: عتیقه بازی، دیالوگ های گنده تر از دهان، عتیقه بازی، انواع مترادفات ادرار و البته حیف از قاب بندی خوب .

 شماره 17 سهیلا/ محمود غفاری/ 3 از 5

اما بهترین فیلم سه روز اول جشنواره در قزوین، شماره 17 سهیلاست. فیلمی به سیاق سینمای مستقل آمریکا با نمایش زندگی واقعی آدم ها در پرده سینما. سهیلا در شماره 17 سهیلا، دختر 38 ساله ای است که به دلیل شخصی (که تا آخر هم معلوم نمی شود) باید هر چه زودتر ازدواج کند تا از تنهایی و ترشیدگی» که آدم های جامعه به او لقب می دهند، خلاص شود. فیلم به وضوح دست روی بحرانی گذاشته است که چندین سال است جامعه ما را تهدید می کند و در نگاه عامه به شوهر کجا بود» تعبیر می شود. جای خالی داستان زندگی این دختران دم بخت که مدتی است از سن ازدواج شان گذشته است، در سینمای ما خالی بود. جدا از دغدغه و موضوع؛ اجرای درست فیلم چه از نظر فرم، لحن شوخ و شنگ، ریتم درست، بازی بسیار خوب زهرا داود نژاد که کاملا روان نقش را زندگی می کند، موضوع تلخ و دردناک فیلم را برای مخاطب عیان و خیلی ها را در فکر فرو می برد. نگاه آسیب شناسانه و اخلاقی فیلم و دادن هشدار از بحران های جنسی موجود در جامعه، دغدغه درستی است که باید به این موشکافی و انسانیت نویسنده و کارگردان تبریک گفت.

جملات کلیدی: چاقی، ترشیدگی، همسریابی،  عشق های قدیمی، تحقیر، پسرهایی دنبال دختر بزرگتر از خود، بحران جنسی و

از بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر در قزوین رونمایی شد؛ رُخ نمایی «ماجرای نیمروز» و اعتراضات بعضا جهت دار

روز پنجم جشنواره فیلم فجر در قزوین؛ گیر کردن و در جا زدن!

جشنواره فیلم فجر قزوین در روز دوم و سوم؛ بحران های جامعه روی پرده سینما